Lóa litla á Brú
(Lag / texti: erlent lag (Wan‘t you wear my ring) / Jón Sigurðsson)

Lóa litla á Brú,
hún var laglegt fljóð,
svo ung og glöð
og æskurjóð,
vildi fá sér vænan mann
og vera alltaf svo blíð og góð við hann.

Og eitt sumarkvöld
ók hann Sveinn í hlað
á litlum bíl
og Lóu bað
að aka með sér upp í sveit,
þá varð hún feimin og rjóð og undirleit.

Og síðan saga þeirra
varð sögum margra lík:
Þau áttu börn og buru
og þau búa í Reykjavík.
Hann vinnur eins og hestur
og hefur sjaldan frí,
því Lóa þarf að fá sér fötin ný.

Lóa litla á Brú,
hún er lagleg enn
og hýr á brá
og heillar menn,
ergir oft sinn eiginmann,
því hún er alltaf svo blíð og góð við aðra’ en hann.

[m.a. á plötunni Haukur Morthens – Nú er Gyða á gulum kjól]