Jón pönkari
(Lag / texti: Utangarðsmenn / Gunnar Ægisson)

Svartir sauðir, glatað fé,
týndur hirðir, háð og spé.
Kirkjan öll úr plasti er,
kross úr áli, Kristur úr tré.
Biblían á míkró-filmu,
tölvustýrðar hugvekjur,
boðskapurinn rúllar eins og valtari,
Jón pönkari þjónar fyrir altari.

Sóknarbörnin sitja í leðurstólnum
með stillanlegu baki og dæsa við,
bryðja saltkex, smella fingrum
í takt við innbyggt diskóið.
Jón er í steik, hvað á hann að segja,
hverju má hér bæta við,
liðið ropar, strýkur kviðinn,
Jón pönkari þjónar fyrir altari.

Orð hans mælast óðar illa fyrir,
hann svívirðir okkur, ég segi það með,
hann rakkar niður samfélagið,
öryggi, tekjur og fasteignaveð.
Neglum hann, neglum hann fastan á krossinn
og brosum meðan honum blæðir út.
Dauðans gefum honum kossinn,
Jón pönkari þjónar fyrir altari.

[af plötunni Bubbi Morthens – Ísbjarnarblús]