Hlébarði
Lag Ólafur Hólm / texti Daníel Ágúst Haraldsson)

Læsir klónum líkt og hlébarði,
læðist inni og úti í húsgarði.
Tyllir tánum – loðið lafandi skott,
teygir úr sér, gengur hljóðlega á brott.

Í mjúkum feldi mjakast freistandi,
mjálmar stundarhátt er starandi
í hvikum kattaraugum óheflað,
krefjandi athygli á stund og stað.

Sofnar, veit ekki af sér um stund,
vaknar eftir fegurðarblund.
Læðist, veit ekki af henni um stund,
hleypur, hverfur í húsasund.

Hin villta eðlishvöt í kvendýri býr,
krafsar í holdið, hér fer tígrisdýr.
Tyllir tánum – loðið lafandi skott,
teygir úr sér, gengur hljóðlega á brott.

Leggur út netið,
skríður í fletið,
leggur á ráðin,
bráðum sofnar.

[af plötunni Nýdönsk – Himnasending]