Á sama tíma á sama stað (Þjóðhátíðarlag 2018)
(Lag / texti: Jón Ragnar Jónsson og Friðrik Dór Jónsson)

Það er á þessum tíma ársins
sem ég hugsa alltaf mest til þín,
til þín og ferðalagsins,
dagsins þegar þú komst fyrst til mín.

Og ég veit að þú veist að
þó höfin skilji okkur að,
við eigum alltaf þennan stað.
Og ég veit að þú veist að
þó höfin skilji okkur að,
við eigum alltaf þennan stað.

Þú finnur mig þar, alveg sama hvað.
Finnur mig þar.
Þú finnur mig þar, alveg sama hvað.
Finnur mig þar.

Á sama tíma á sama stað.
Á sama tíma á sama stað.
Finnur mig þar.
Á sama tíma á sama stað.

Nú hef ég ekki séð þig lengi
en mikið væri notalegt
ef ég aðeins fengi
að vera á ný þar sem þú ert.

Og ég veit að þú veist að
þó höfin skilji okkur að,
við eigum alltaf þennan stað.
Og ég veit að þú veist að
þó höfin skilji okkur að,
við eigum alltaf okkar stað.

Þú finnur mig þar, alveg sama hvað.
Finnur mig þar.
Þú finnur mig þar, alvega sama hvað.
Finnur mig þar.

Á sama tíma á sama stað.
Á sama tíma á sama stað.
Finnur mig þar.
Á sama tíma á sama stað.

Og við eigum,
og við eigum
þessa stund og þennan stað
og við eigum
þessa stund í Herjólfsdal.

Þú finnur mig þar, alveg sama hvað.
Finnur mig þar.
Þú finnur mig þar, alveg sama hvað.
Finnur mig þar.

Á sama tíma á sama stað.
Á sama tíma á sama stað.
Finnur mig þar.
Á sama tíma á sama stað.

[af plötunni Friðrik Dór – Segir ekki neitt]