Á þjóðhátíð (Þjóðhátíðarlag 1978)
(Lag og texti: Árni Sigfússon)

Dagur er risinn,
úr djúpinu lyftir sér sól
og brosir til barna
á eyju er bar þau og ól.
Af hafinu öldur,
glettnar berast að strönd
og flytja fregn um ókunn lönd.

Þessi ágústnótt
hún skal gleðja,
hún skal oss kær þessi nótt
á Heimaey.

Nú minnumst við vina
er forðum hér gengu um völl
en örlög svo réðu
að Heimaey er þeim öll.
Við skulum því þakklát,
gleðjast saman um stund – um stund.
Enginn flýr örlaganna fund.

Þessi ágústnótt
hún skal gleðja,
hún skal oss kær þessi nótt
á Heimaey.

Sól er hnigin,
byggðin hvílir nú hljóð
en Dalurinn bjartur
og gleðin þar flytur sinn óð.
Við tjörnina mætist
mannfólkið aldrað og ungt – og ungt
í hlíðum mætast ástir.
Í tjöldum rætast óskir.

Þessi ágústnótt
hún skal gleðja,
hún skal oss kær þessi nótt
á Heimaey.

[af smáskífunni Védís Hervör, Sigfús Jóhann, Aldís Kristín, Guðmundur Egill – Ágústnótt (Á þjóðhátíð)]