Ástin á sér stað (Þjóðhátíðarlag 2016)
(Lag / texti: Halldór Gunnar Pálsson / Magnús Þór Sigmundsson)

Eitthvað sérstakt á sér stað,
eldar lýsa ský, ég man.
Saman göngum þennan stíg
aftur enn á ný, ég man.

Ég klappa lófunum,
ég stappa fótunum,
ég fagna því að vera til.
Ég klappa lófunum,
ég stappa fótunum,
ég finn í hjarta ást og yl.

Ástfangin við göngum hér,
hjörtun slá í takt á ný.
Ástin býr í mér og þér,
ástin á sér stað á ný.
Ástin á sér stað.

Lengi lifna minningar,
logar enn í glóð, ég finn.
Sögu vil ég segja þér,
sagan gerðist hér eitt sinn.

Ég klappa lófunum,
ég stappa fótunum,
ég fagna því að vera til.
Ég klappa lófunum,
ég stappa fótunum,
ég finn í hjarta ást og yl.

Ástfangin við göngum hér,
hjörtun slá í takt á ný.
Ástin býr í mér og þér,
ástin á sér stað á ný.

Ástin á sér stað.
Ástin á sér stað.
Ástin á sér stað
hér í Herjólfsdal.

Ástfangin við göngum hér,
hjörtun slá í takt á ný.
Ástin býr í mér og þér,
ástin á sér stað á ný.

Ástfangin við göngum hér,
hjörtun slá í takt á ný.
Ástin býr í mér og þér,
ástin á sér stað á ný.

Ástfangin við göngum hér,
hjörtun slá í takt á ný.
Ástin býr í mér og þér,
ástin á sér stað á ný.
Ástin á sér stað.

[m.a. á plötunni Friðrik Dór – Segir ekki neitt]