Ekkert að
(Lag / texti: Una Torfadóttir og Hildur Kristín Stefánsdóttir / Una Torfadóttir)

Ég er með holur í hausnum,
munn sem segir þér frá.
Ég er með augu sem leka,
tár sem full eru af þrá.

Og þú heldur í hendur,
segir margt en samt fátt:
„Þú ert stórkostleg stelpa
en við snúum í sitthvora átt“.

Það er ekkert að.
Segir mér að það sé ekkert að.
Gætirðu ekki reynt að elska það
sem þú segir að sé ekkert að?

Þú heilsar mér aldrei
og þú segir alltaf bless fyrst
og ég hef aldrei kysst þig,
það er alltaf ég sem er kysst.

Og þú getur farið
og komið þegar þú vilt
en ég á að bíða
nema ég geti þér fylgt.

Það er ekkert að.
Segir mér að það sé ekkert að.
Gætirðu ekki reynt að elska það
sem þú segir að sé ekkert að?

Ég veit það er erfitt
að tala um allt eins og það er
og þú skuldar mér ekkert
nema að ljúga ekki að mér.

Það er eitthvað að
sem að kemur í veg fyrir það
að þú getir elskað stelpuna
sem þú segir að sé ekkert að.

[af smáskífunni Una Torfa – Flækt og týnd og einmana]