Er það ekki?
(Lag / texti: Hafsteinn Þráinsson og Una Torfadóttir / Una Torfadóttir)

Ég ákvað að segja ekki neitt.
Snerti bara á þér hárið,
hugsaði hátt en ég þagði.
Því þú veist alveg
hvað mér þykir vænt um þig.

Brjóstkassinn hnígur og rís,
fingurnir fléttast saman
og þumlarnir snúast í hringi
og þá sést alveg
hvað mér þykir vænt um þig.
Er það ekki?

Augnaráðin voru galtóm.
Fingur hafa engan samhljóm.
Snertu mig nú samt og segðu ekki neitt
því það er ekki gott að segja.
Skiljum ekkert svo við skulum þegja.
Snertu mig nú samt og segðu mér eitt.
Þú veist alveg
hvað mér þykir vænt um þig.
Er það ekki?

En þú ákvaðst að segja ekki neitt,
tókst af mér báðar hendur,
gekkst hægt í burtu og þagðir.
En ég veit alveg
að þér þykir vænt um mig.
Er það ekki?

Augnaráðin voru galtóm.
Fingur hafa engan samhljóm.
Snertu mig nú samt og segðu ekki neitt
því það er ekki gott að segja.
Skiljum ekkert svo við skulum þegja.
Snertu mig nú samt og segðu mér eitt.
Þú veist alveg
hvað mér þykir vænt um þig.
Er það ekki?

[af plötunni Una Torfa – Sundurlaus samtöl]