Hinn sigurglaði sveinn
(Lag / texti: erlent lag / Jónas Árnason)

Það var einn fagran morgun þegar blómin léttu blund
að út ég fór að ganga í einn grænan skógarlund
og heyrði stúlku syngja meðan döggin draup af grein
hið angurfulla kvæði um hinn sigurglaða svein.

Hann sterkur mjög og hraustur mjög og íturvaxinn var
og eins og gull af eiri hann af öðrum mönnum bar.
En slökktur nú er bjarmi sá sem úr hans augum skein
því frelsisvinir skutu í nótt minn sigurglaða svein.

Ó, hefði hann bara fallið samkvæmt fornum írskum sið
sem hetja sönn í orrustu við óvinanna lið
og hefði kúlan verið ensk sem sundurbraut hans bein
þá stolt ég mundi gráta nú minn sigurglaða svein.

En þar sem hann í húmi nætur hinsta sinni stóð
og niðrí bleikan svörðinn rann hans rauða hjartablóð
mun frelsishlynur Írlands hefjast hátt með þunga grein
og blærinn hvísla blóð mitt um hinn sigurglaða svein.

[m.a. á plötunni Þrjú á palli – Lífið er lotterí]