Jón var kræfur karl
(Lag / texti: erlent lag / Jónas Árnason)
[einnig er til annað lag e. Tómas M. Tómasson (og Þursaflokkinn) við ljóðið]

Viðlag
Jón var kræfur karl og hraustur,
sigldi um hafið út og austur;
Jón var kræfur karl og hraustur,
hann var sjómaður í húð og hár.

Því þegar Jón í fyrsta sinn fékk litið dagsins ljós
þá hafði pabbi hans tekið með sér mömmu hans til sjós;
og skyndilega kolblá alda yfir dallinn reið
og mamma hans á dekkið féll og fæddi hann Jón um leið.

Viðlag

Og þegar Jón á sjónum hafði hamast ár og síð
hann útbyrðis á hausinn stakkst á stormasamri tíð
og þar var fyrir gamall hvalur gráðugur og stór
og Jón í gegnum kos hans alveg oní magann fór.

Viðlag

Og hvalurinn í burtu synti með sinn morgunverð
og stefndi útí ballarhaf á fimmtán mílna ferð.
En Jón til baka ruddist aftur útúr gini hans
og þakkaði fyrir samveruna og sagði: „Farvel Frans!“

Viðlag

[sjá m.a. Óskalögin – ýmsir]