Bólivar
(Lag  / texti: Bubbi Morthens / Magnús Ásgeirsson)

Karlar sjö úr öllum áttum
eiga hafnarfrí,
fullir inn á fyrstu knæpu,
frjálsir menn á ný:
Við skulum drengir drekka og slást
og dreypa á stelpurnar,
við sem yfir Fetlaflóann
fleyttum „Bólivar“.

Rambaði hann í hvítum mekki,
hrikti í nagla og ró,
kolin uppi laus í löðri,
lestin hálf af sjó,
lekadallur, djöfuls sleði,
dæmdra manna far
svona út á Fetlaflóann
flaut hann „Bólivar“.

Baksaði eins og særður sjófugl
sífellt út á hlið,
umdi og glumdi eins og smiðja
ágjöf hverja við.
Aðeins stromp og eina siglu
yfir löðrið bar,
Svona bar um Fetlaflóa
að fleyta „Bólivar“.

Sjóum þilfar, kolum kjalsog
kuggsins fyllt í senn.
Skinn úr lófum, frosnir fætur,
feigðartrylltir menn.
Fari hann þá sem fyrst í Víti,
fái hann þar lenging þar!
Loks varð bæn á Fetlaflóa
fyrir „Bólivar“.

Aldrei hvíld – í hæsta lagi
hálfmók andartak.
Ryðnaglarnir sviptust sundur,
súð og þilfar lak.
Áttavilltinn elti skott sitt,
eins og köttur snar.
Það var syðst á Fetlaflóa
á ferð með „Bólivar“.

Skall þá yfir skefla að aftan.
Skipstjórinn hló og kvað:
„Hjólið fór til Vítis vinir“
Vindurnar af stað!
Festið strax úr stýrishausnum
streng á trissurnar!“
Svona loks um Fetlaflóann
fleytt var „Bólivar“.

Eins og brenglað, beyglað hrúgald,
bik og ryð í graut,
baksaði hann til Bilbaó
með bilað stýri – og flaut!
Ræflum sjö, á hripi hlöðnu
í hinsta ferðalag.
Drottins storma tókst að trompa
og taka af Ægi slag!

Karlar sjö sem voru í Víti,
vappa í land á ný,
fullir inni á fyrstu knæpu
af fögnuði yfir því.
En hverning er með eigendurna?
Er ei gleði þar
yfir því að heim í höfn
komst hripið „Bólivar“?
 
[af plötunni Bubbi Morthens – Plágan]