Manndráp af gáleysi
(Lag og texti: Elín Hall)

Flísar upp baðherbergið.
Þú stóðst í gættinni var um þig.
Hvernig ertu aftur með blóðnasir?

Kvíða, þú kennir því um,
og ég þurrka blóðið með ermunum
og lofa þér lyktin hún náist úr.

En ég veit það er satt
að við fórum of hratt
og ég hefði átt að stoppa það mun fyrr.
En ég hafði ekki þor,
bara plástur og spor
er þú sagðir mér að fara til helvítis
fyrir að hafa elskað þig.

Þú auglýstir opið hús aftur í dag
og ég hengdi í gluggana plastpoka
og pírði út á götu eins og morðingi.

Hryggbrot og skyndikynni.
Ég býttaði á sakleysi og ást þinni.
Þú kallar það manndráp af gáleysi.

En ég veit það er satt
að við fórum of hratt
og ég hefði átt að stoppa það mun fyrr.
En ég hafði ekki þor,
bara plástur og spor
og ég veit ég mun fara til helvítis
fyrir að hafa elskað þig.

Var það vægðarlaus friðþæging eða ákall
að segjast vilja ekki muna mig sem áfall?
Það fylgir mér eins og dómur,
húð þín, líkami og rómur.
Andi minn tómur.

[af plötunni Elín Hall – Heyrist í mér?]