Manstu vinur
(Lag / texti: erlent lag / Valgeir Sigurðsson)

Manstu vinur, þýðan blása blæ.
eina ljósa sumarnótt.

Þá var lífið sólskin sumarnátta,
silfurlitur himinn, gullin ský.
Ævintýraþráin þúsund þátta,
þínum faðmi bar mig ljúfum í,
þá var nóttin svo hljóð og hlý.

Manstu vinur, þýðan blása blæ
yfir bláan víðan sæ.
Manstu vinur líða létt og hljótt
eina ljósa sumarnótt.

Fyrir löngu blíður ástarylur
okkur bæði svæfði hægt og rótt.
Æsku minnar ævintýri biðu
ofurlágum rómi milt og hljótt
gegnum vökula vetrarnótt.

Manstu vinur, þýðan blása blæ
yfir bláan víðan sæ.
Manstu vinur líða létt og hljótt
eina ljósa sumarnótt.

Manstu vinur, þýðan blása blæ
yfir bláan víðan sæ.
Manstu vinur líða létt og hljótt
eina ljósa sumarnótt.
Eina ljósa sumarnótt.

[m.a. á plötunni Hjördís Geirsdóttir – Hjördís Geirsdóttir 1959-2009]