Ratatoskur
(Lag / texti: Skálmöld / Snæbjörn Ragnarsson)

Hlauptu,
hlauptu kjarrið allt um kring.
Farðu,
farðu hratt um lauf og lyng.

Berðu,
berðu fregnir til og frá.
Segðu,
segðu hvað er nú og hvað var þá.

Íkorni sagði við Urðarnornir:
Eru þá drekarnir himinbornir.
Nú hefur hann með nöðruher,
Níðhöggur þorpið undir sér.

Ullur og fólkið frá Ýdölum flýði,
ólaði á sína fætur skíði.
Veðurfölnir og Yggdrasils örn
eftir sér toguðu konur og börn.

Ratatoskur frá rótum að krónum
rennur um askinn á stofni grónum.

Alla daga, alla nætur,
annar þeirra nagar rætur.
Situr hinn í háum toppum,
hleypur Skögull fimum loppum.

Herir vilja hina meiða,
hræða, kvelja, slá og deyða.
Án hans væri enginn heimur,
enginn jörð né himingeimur.

Allar nætur nagar rætur.
Hinn í toppum hleypur loppum.
Herir meiða, hræða, deyða.
Enginn heimur, himingeimur.

[af plötunni Skálmöld – Ýdalir]