Syndir
(Lag og texti: Baldur Ragnarsson)

Ef sækja á þig skyldurnar sem virðast hafa náð
góðu pungtaki á almenningi er það fallegt ráð
að taka það í sátt en jafnframt ekki taka þátt
í því að lífið bæði leiki mann og hárið verði grátt.

Börn og bú og skoðanir frá öðrum eru vitið
ef að þú ert djöfuls fáviti sem hefur á þig skitið.
Því að til að lifa lífinu þarftur þú að sjá um þig
og ég er hér með ólífsreglur, hlustaður á mig.

Skref eitt: segðu konunni að finna nýjan mann,
finndu mann sem kann að ala upp börnin þín og kynntu hann
fyrir konunni sem fyrst þú klæðir upp í falleg föt
og segðu henni að hún sé ljót og feit og ógeðslega löt.

Skref tvö: kysstu börnin bless og hentu öllum myndum,
og um leið þú getur hafið líf á bólakafi í syndum.
Settu skottið milli lappanna og hlauptu eins og þú getur
þó að aðrir segir að þú eigir að vita miklu betur.

Ef nærðu að lifa lífi eftir lífsreglunum þessum
þá fyllist það af vessum sem og ofurhressum lessum.
Þessar reglur er vinur þin og heiðgul vegastika,.
Mundu bara að fylgja þeim og bros og aldrei hika.

Þetta er alveg sáraeinfalt, þetta er ekki snúið.
Já þetta er alveg sáraeinfalt, þetta er ekki snúið.
Já þetta er alveg sáraeinfalt, þetta er ekki snúið.
Þetta breytir öllu því að þetta er ekki búið!

Skref eitt…

Skref tvö…

Skref þrjú: syndir, syndir, syndir, syndir, syndir, syndir.
Skref fjögur: syndir, syndir, syndir, syndir, syndir, syndir.
Skref fimm: syndir, syndir, syndir, syndir, syndir, syndir.
Skref sex, sjö, átta, níu, tíu og allir saman núna: ræræræ…

[af plötunni Ljótu hálfvitarnir – Ljótu hálfvitarnir [4]]