Þjóðvegur 66
(Lag og texti Kristján Kristjánsson KK)

Þjóðvegur 66
í fjarlægð þeim sýndist fjöllin vera blá
fundu hvorki sjálfan sig né eitthvað sem þau þrá
á þjóðvegi 66.

Manneskjur á flótta
alls staðar á ferð
í gegnum New York og Disneyland
hún iðar þessi mergð.

Allir beygðu í vestur,
héldu í sömu átt,
sátu uppá hlassinu,
það hafði enginn hátt
á þjóðvegi 66.

Í fjarlægð…

Jón nokkur Steinbeck
hann fór þessa slóð
og hann skrifaði skruddu
um undarlega þjóð.

Um fólk í nauðum
sem leitaði að náð,
mætti fjandskap,
allt þetta er skráð
á þjóðvegi 66.

Örlög gáfu spilin,
gjöf var ekki góð,
annað hvort að deyja
eða fara þessa slóð
á þjóðvegi 66.

Þeirra biðu örlög
sem ekki voru blíð,
annað hvort að deyja
eða heyja þetta stríð
á þjóðvegi 66.

Þá bræður hörfa
og herja vítisöfl,
til eru höfðingjar
við Íslands bláu fjöll.

Sem heldur vilja deyja
en lifa í þeirri smán
að hafa ekki gefið
sem þeir gátu verið án
á þjóðvegi 66.

Til eru fjöll
sem alltaf verða blá,
draumar sem rætast,
trú og þrá.

[af plötunni KK – Bein leið]