Barnið
(Lag / texti: Skálmöld / Snæbjörn Ragnarsson)

Látið barnið fagra fá f
riðinn, vofur skjótar,
grátið allar. Mæður má
mær, skottur ljótar.
Ljósið litla fælist feigð,
fræknum þannig gefur.
Kjósið friðinn, burtu beygð
birtan ekkert hefur.
Sefur barnið, ekki er
ömurð nærri byggðum.
Gefur lífið, hatrið hér
heldur engum tryggðum.
Mara höfðar, fráleitt fann
feigðin lítið kríli.
Fara draugar, aldrei ann
ógnin okkar býli.

Býli okkar ógnin ann,
aldrei draugar fara.
Kríli lítið feigðin fann,
fráleitt hörfar mara.
Tryggðum engum heldur hér,
hatrið lífið gefur.
Byggðum nærri ömurð er,
ekki barnið sefur.
Hefur ekkert birtan beygð,
burtu friðinn kjósið.
Gefur þannig fræknum feigð,
fælist litla ljósið.
Ljótar skottur mæra má,
mæður allar grátið.
Skjótar vofur friðinn fá,
fagra barnið látið.

[af plötunni Skálmöld – Sorgir]