Einni þér ann ég
(Lag / texti: erlent lag / Ólafur Gaukur Þórhallsson)

Einni þér ann ég.
Ást mína fann ég,
fyrst þá er sá ég
þig fegurst meyja.

Ég hef flækst um fjarlæg lönd,
flakkað víða um heim.
Stefnt í þotu strönd frá strönd
og stikað á tveim.

Ég stúlkur leit í löndum þar,
laglegustu fljót,
en enginn þér jafn indæl var,
elskuleg og góð.

Einni þér ann ég.
Ást mína fann ég,
fyrst þá er sá ég
þig fegurst meyja.

Margoft sá ég meyjarbarm,
margoft nettan fót.
Ein hún bar í hjarta harm,
hin næsta var ljót.

Og aldrei gat ég elskað þær,
undarlegt það er.
Aldrei, aldrei fagra mær
gleyma mun ég þér.

[m.a. á plötunni Vilhjálmur Vilhjálmsson – Dans gleðinnar]