Ekkert jafnast á við dans
(Lag og texti Þorsteinn Guðmundsson)

Nú við dönsum dátt sem fyrr.
Drengur stattu ekki kyrr.
Sjá þín bíður blíðust mær,
bjóddu þeirri hendur tvær.

Áfram svíf í sæludraum.
Sinntu ekki um dufl og glaum,
gefðu einni undir fót.
Æsku þinnar glaður njót,
því að þetta augnablik,
þolir ekki nokkurt hik.
Ekkert jafnast á við dans.

Og þegar ballið búið er
bjóddu henni fylgd með þér
vertu djarfur, víst er þá
vina þín mun segja já.

[m.a. á plötunni Hljómsveit Þorsteins Guðmundssonar – Grásleppu Gvendur]