Heima [2]
(Lag / texti: Hafsteinn Þráinsson og Una Torfadóttir / Una Torfadóttir)

Sakna þín meira en ég kann að segja frá.
Veit ég hefði betur
sagt þér frá því þá.
Því að allir eru að breytast,
allir nema ég.
En kannski er það ég sem að er skrítin,
kannski frá ykkur séð.

En þú varst heima hjá mér.
Raðaðir í hillur í mér.

Lyklana að hausnum faldir fyrir mér.
Það er svo skrítið
að ég þurfi að banka uppá hér
og þú opnar aldrei dyrnar
og hleypir mér ekki inn
svo ég reyni að troða bréfum
yfir þröskuldinn.

Þú varst heima hjá mér.
Skildir allt ruglið í mér.
En núna flyt ég að heiman.
Tek draslið mitt með að heiman.

Sakna þín  meira en ég kann að segja frá.
Stanslaust táraflóð
sem enginn virðist sjá
og allt sem að ég segi
þýðir ekki neitt.
Því að allt löngu liðið
og hugmyndin er þreytt.

En þú varst heima hjá mér.
Raðaðir í hillur í mér.
En núna flyt ég að heiman.
Tek draslið mitt með
í burtu frá þér,
í burtu með mér,
í burtu að heiman.

[af plötunni Una Torfa – Sundurlaus samtöl]