Þar sem fyrrum (Þjóðhátíðarlag 1964)
(Lag / texti: Oddgeir Kristjánsson / Ási í Bæ (Ástgeir Ólafsson))

Þar sem fyrrum ypptu björtum ölduföldum
Ægisdætur fram við sjónarrönd,
rauðaglóðir leiftra hátt mót himintjöldum,
hafði faðmar landsins yngstu strönd.

Það var undur okkar bestu ævistunda
út við Sund að mætast fyrsta sinn
og við fundum innst í hjörtum beggja blunda
brumið und er snart ég vanga þinn.

Og silfurmáni sigldi yfir byggð,
um sumarkvöld við hétum ævitryggð.

Þegar sunna lýsir jökla, ár og ögur
anga grös og brosir hlíðar kinn,
þá er jörðin ung og heit og undrafögur
ævintýra bústaðurinn minn.

Og silfurmáni sigldi yfir byggð,
um sumarkvöld við hétum ævitryggð.

Þegar sunna lýsir jökla, ár og ögur
anga grös og brosið hlíðar kinn,
þá er jörðin ung og heit og undrafögur
ævintýra bústaðurinn minn.

[m.a. á plötunni Sextett Ólafs Gauks – Fjórtán lög eftir Oddgeir Kristjánsson]