Landspítalinn
(Lag / texti: Svavar Pétur Eysteinsson)

Ég hitti mann uppi á Landspítala,
hann stoppaði mig og við fórum að tala.
Hann þekkti pabba fyrir langa löngu
en hafði upp á síðkastið staðið í ströngu.

Dóttir hans hafði flutt inn kött,
serbneskan krútthaus með hala.
En það sem mér fannst út í höll
var þegar kvikindið byrjaði að tala.

Ég átti draum um að verða að manni
og gera aldrei hluti í gamni.
En tíminn leið og ég beið og beið
og það var ekki fyrr en í dag sem ég fann mig.

[af plötunni Prins Póló – Sorrí]