Ég bið að heilsa
(Lag / texti: Ingi T. Lárusson / Jónas Hallgrímsson)

Nú andar suðrið sæla vindum þýðum,
á sjónum allar bárur smáar rísa
og flykkjast heim að fögru landi ísa
að fósturjarðar minnar strönd og hlíðum.

Ó, heilsið öllum heima rómi blíðum
um hæð og sund í drottins ást og friði.
Kyssið þið, bárur, bát á fiskimiði.
Blásið þið, vindar, hlýtt á kinnum fríðum.

Vorboðinn ljúfi, fuglinn trúr sem fer
með fjaðrabliki háa vegaleysu
í sumardal að kveða kvæðin þín.

Heilsaðu einkum ef að fyrir ber
engil með húfu og rauðan skúf í peysu.
Þröstur minn góður, það er stúlkan mín.

[m.a. á plötunni Guðmundur Jónsson – Hljóðritanir 1945 – 1990]