Hafmeyjan
(Lag / texti: erlent lag / Sigurður Þórarinsson [ein heimild segir Jónas Árnason])

Það var föstudagsmorgunn, við settum upp segl
og sigldum skammt undan strönd,
þegar skipstjóri hafmeyju í sjónauka sá
með spegil og gullkamb í hönd.

Viðlag
Og hafaldan rís hátt,
þegar herðir stormi á.
Fyrir sjómenn í reiða er löngum fátt um skjól,
þegar landkrabbar skríða í ból, í ból, í ból,
þegar landkrabbar skríða niður í ból.

Til orða tók skipstjóri okkar góða skips
og ekki var honum rótt,
„þessi sporðfætta mær hún boðar okkur böl
til botns við sökkvum í nótt.“

Viðlag

Til orða tók stýrimaður okkar góða skips,
fjarska orðprúður maður það var.
Hann sagði: „Í Brooklyn hún bíður konan mín,
helst til brátt fjölgar ekkjunum þar.“

Viðlag

Til orða tók messi okkar góða skips
mjög svo óragur strákur það var:
Kærustu ég á í Salem út við sjó
og sárt mun hún gráta mig þar.“

Viðlag

Til orða tók kokkur okkar góða skips
næstum elliær fauskur þarð var:
„Með pottum og pönnum ég lifað hef mitt líf
og mig langar á hafsbotn ekki þar.“

Viðlag

Þrisvar í hring það færðist okkar skip,
þrisvar í hring okkar far,
þrisvar í hring það færðist okkar skip,
svo hvarf það í regindjúpan mar.

[m.a. á plötunni Savanna tríóið – Ég ætla heim]