Stjenka Rasin
(Lag / texti: erlent lag / Jón Pálsson)

Norður breiða Volgu vegu,
veglegt fer með þunguð skrið
skipaval mót stríðum straumi:
Stjenka Rasin hetjulið.

Fremstur stendur frægur Rasin,
faðminn opnar blíðri snót.
Kærleikshátíð heldur Rasin,
hlýnar sál við ástarhót.

Læðist kurr um kappaskarann:
“Kempan sveik vort bræðralag.
Eina stund með ungmey var hann,
ástarbljúgur sama dag.

Aldrei beiskan hug né hatur
hver til annars bárum vér.
Móðir Volga, – bjarta brúður,
besta hnoss mitt gef ég þér.

Volga, Volga mikla móða,
móðir Rússlands ertu trú.
Aldrei djarfir Don-Kósakkar
dýrri gjöf þér færðu’ en nú.

Hví er þögn – þér hljóðir standið.
Hefjið dans og gleðimál.
Hefjum forna frægðarsöngva.
Friður sé með hennar sál.”

[m.a. á plötunni Síðasta lag fyrir fréttir – ýmsir]