Gömul frétt
(Lag og texti: Bubbi Morthens)

Eitt sinn var maður sem sótti sjóinn
sigldi til hafs hvern einasta dag,
hann gerði út á línu og lét sér fátt um finnast,
las sína náttúru og sönglaði lag.

En tíminn hann kímdi og kvað upp í vindinn,
karlinn minn veistu ekki hver þú ert,
sá seinasti af mörgum sem miðin hér sóttu,
einyrki hafsns, gömul frétt.

Og hafði og sólin glottandi sungu
í sunnanblænum eit lítið stef,
kvótinn er farinn, kvótinn er farinn,
kominn oní skúffu og ekkert ef.

Landsbyggðin ráðþrota rýnir í vandann,
reynir að skilja fólskuna,
brýnarinn gengur mállaus um salinn,
of gamall til að læra pólskuna.

Já eitt sinn var fiskur bara fiskur í sjónum
og fólkið það veiddi og át sinn fisk,
oft veiddist mikið og oft veiddist lítið
og allir vissu að sjómennskan var risk.

Hafið og sólin glottandi sungu
í sunnanblænum eitt lítið stef,
kvótinn er farinn, kvótinn er farinn,
kominn oní skúffu og ekkert ef.

[af plötunni Bubbi Morthens – Tvíburinn]