Þú færð að vita
(Lag og texti: Bubbi Morthens)

Þegar dagur og nóttin njótast
og napur vindur um húsið fer,
þegar máninn trónir hæst á himni
og hendur mínar strjúka þér,
þá færðu‘ að vita, þá færðu‘ að vita,
þá færðu‘ að vita, vinan, hver ég er.

Þegar algleymið færir þér friðinn
og fingurnir í rettu sér ná,
í rúminu heit þú dormar dofin
og draumar þínir fara á stjá
þá færðu‘ að vita, þá færðu‘ að vita,
þá færðu‘ að vita, vinan, hver ég er.

Þegar rósirnar hneigja sín höfu´
og hamingjan hvíslar svo lágt
að eyru þín nema næstum því hljóðið
og næturinnar hjartaslátt
þá færðu‘ að vita, þá færðu‘ að vita,
þá færðu‘ að vita, vinan, hver ég er.

Þegar augun í myrkrinu mætast
og mjúkar varir leita þín,
þegar seinasti bíllinn í borginni þagnar
og bros þitt vaknar ástin mín,
þá færðu‘ að vita, þá færðu‘ að vita,
þá færðu‘ að vita, vinan, hver ég er.

[af plötunni Bubbi Morthens – Von]