Sagan af Nínu og Geira
(Lag / texti: erlent lag / Jón Sigurðsson)

viðlag
Ef þú vilt bíða eftir mér
á ég margt að gefa þér,
alla mína kossa, ást og trú.
Enginn fær það nema þú.

Nína átti heima á næsta bæ.
Ég næstum það ekki skilið fæ,
hún var eftir mér alveg óð,
ég fékk bréf og í því stóð.

viðlag

Ég las það og þaut svo strax af stað.
Mér stóð ekki á sama, ég segi það
en Nína grét og gekk mér frá.
Hún gat ei skilið sem ég sagði þá.

„Nína góða gráttu ei,
gleymdu mér, ég segi nei.
Þú ert enn of ung góða mín
og ég get akks ekki verið þín“.

Til Reykjavíkur lá mín leið,
langan tíma þar ég beið.
Ég alltaf reyndi en illa gekk
að gleyma bréfinu sem ég fékk.

viðlag

Ég vissi að aldrei fengi ég frið
fyrr en Nínu ég sættist við.
Hugurinn stöðugt hjá henni er,
hún skal víst fá að giftast mér.

Ég ók í skyndi upp í sveit,
æskustöðvarnar mínar leit
en Nína leit mig ekki á,
ég enn ei skil það sem hún sagði þá.

„Geiri, elskan gráttu ei,
gleymdu mér, ég segi nei.
Þú vildir mig ekki veslings flón
því varð ég að eiga hann vin þinn Jón“.

[m.a. á plötunni Brimkló – Sannar dægurvísur]