Mamma þarf að djamma
(Lag & texti Bragi Valdimar Skúlason)

Mamma er enn í eldhúsinu,
uppgefin á þessu og hinu.
Teygir sig í kampavínið, kælir það í drasl.
Á klaka setur vandamálin, áhyggjur og basl.

Spyrðir sig í sparigallann.
Sparslar fésið, reyrir mallann.
Mamma þyrfti að sofna, því mamma er svo þreytt.
En mamma landar engum þorskum sofi hún út í eitt.

Mamma ætlar að djamma.
Fá sér nýjan vin.
Mamma ætlar að djamma
elsku kerlingin.

Svo ljúfsárt getur lífið verið.
Hún losar sig við krakkagerið.
Rauðum vörum litar glasið, lakkar tásurnar.
Lyftir barmi, þarf að toppa hinar pjásurnar.

Af lymsku skal nú lagt á ráðin.
Hvar leynist skársta næturbráðin?
Stundum er hún heppin, en oftast fer allt í fokk.
Þá fer hún heim með öskupöddufullan drullusokk.

Mamma ætlar að djamma.
Til í tuskið er.
Mamma ætlar að djamma
ein með sjálfri sér.

sóló

Fengitíminn löngu liðinn.
Lokametrinn skal þó skriðinn.
Þó óbeislaðar gamlar merar ættu að brokka heim.
Það eru engir prinsar eftir til að brynna þeim.

Mamma ætlar að djamma.
Hún á engan mann.
Mamma ætlar að djamma
Það eina sem hún kann

Mútta, mútta‘ ætlar að tjútta
elsku kerlingin.
Mútta, mútta‘ ætlar að tjútta
og finna í þetta sinn
nýjan pabba þinn.

[af plötunni Baggalútur – Mamma ætlar að djamma]