Refavísur
(Lag / texti: erlent lag / Kristján frá Djúpalæk)

Hér mætir Mikki, sjá
með mjóa kló á tá,
og mjúkan pels og merkissvip
sem mektarbokkar fá.
Ég ligg í leyni þétt
við lágan runn og klett.
Ef lykt ég finn, hver lítil mús
er löngum illa sett.

Ég kalla: Gagg. Með kló í músarskinni
þá kveð ég: Gef mér brauð úr tínu þinni.
Ef mýsla neitar mér
og máske stimpast fer…
Heyr, einn og tveir og þrír og þá
með þökk hún étin er.

Þá veiðiför ég fer
og frakkann rauða ber,
hin minni dýr um mörk
og fjall þá mega gá að sér.
Þau skjálfa eins og urt
í ógn og flýja burt
því marga sögn um mína slægð
þau munu hafa spurt.

En uss – í mosa músar tif ég greini.
Sjá, Marteinn kallinn læðist þar hjá steini.
Hver hafi hljótt um sig
en hérna fel ég mig.
Hið litla, montna músargrey
nú mætti vara sig.

[af plötunni Dýrin í Hálsaskógi – úr leikriti]