Dagur ei meir
(Lag / texti: Sigurður Bjóla)
Hví þá það, haustið gengur í garð,
í væran svefn fellur hvíthært sefið um allan daginn í dag.
Og fólkið fer að bíða vorsins
gleym mér ei.
Senn er nótt, húmið fikrar sig inn
í hálsakot bæði manns og konu
um allan heiminn í nótt.
[af plötunni Stuðmenn – Tívolí]
Glatkistan 